Affiche 2023

Historiek

Het verhaal van de Fonnefeesten begint anno 1994. De Lokerse Feesten beslisten te verhuizen naar de Grote Kaai en bovendien kozen ze er voor entreegeld in te voeren. Een aantal bestuursleden en medewerkers zagen dit niet zitten, en er werden plannen gesmeed voor een nieuwe start op de Vismijn.

In de gauwte werd er een vis op een bierviltje gekrabbeld, het nieuwe logo. De beginselen van de statuten, alsook een aantal kernwaarden stonden al snel op papier. Ze wilden de Lokeraar een kans geven om te feesten, en vooral, de Fonnefeesten zouden altijd gratis zijn. Tot op heden zijn de Fonnefeesten nog steeds trouw aan deze kernwaarden.

Wat toen begon als een eerder kleinschalig en bescheiden festivalletje, groeide met de jaren uit tot een vaste waarde tijdens de Lokerse feestweek, met een gestaag toenemend aantal bezoekers.

Door de jaren heen mochten de Fonnefeesten al heel wat grote binnen- en buitenlandse namen op het podium ontvangen. Een greep uit het aanbod van de voorbije jaren:

Raymond • Johan Verminnen • Filip Kowlier • Levellers • Billy Ocean • The Three Degrees • Kid Creole & The Coconuts • Praga Khan • The Supremes • Bart Peeters • 10CC • Level 42 • Billy Ocean

Maar niet alleen de ‘grote namen’ komen aan bod. De Fonnefeesten bieden ook beginnend talent een kans hun kunnen te etaleren. Ondermeer Trixie Whitley, Amatorski en Intergalactic Lovers prijkten al op de affiche.

De Fonnefeesten zijn inmiddels een begrip geworden. In 2013 mochten ze uit handen van het stadsbestuur de prijs van “Meest verdienstelijke Lokeraar” in ontvangst nemen. In 2015, gedreven door bouwplannen op de Vismijn en het feit dat de Polifonics ermee ophielden, werd besloten te verhuizen naar het Prinses Josephine Charlottepark. Deze verhuis een succes noemen zou een understatement zijn. De nieuwe locatie bleek zowaar nog gezelliger. Ze gaf de organisatie een nieuwe boost en van daaruit een extra dimensie aan het concept. Het aantal bezoekers nam nog toe en de commentaren waren laaiend en unaniem enthousiast.


Tot in den bocht.